XXI wiek

Współcześnie komputery pełnią przede wszystkim dwie funkcje: domowe centra rozrywki oraz systemy służące do pracy.
Te pierwsze to konsole do gier PlayStation firmy SONY, XBOX360 Microsoftu oraz Nintendo. Posiadają zakamuflowany system operacyjny, gdyż służą przede wszystkim do zabawy. Obsługuje się je poprzez kontroler, ale może on przybierać rozmaite postaci. Nie jest to już tylko joystick. Współczesne konsole pozwalają nam bardziej wczuć się w grę. I tak na przykład w grach muzycznych kontrolerem będzie mikrofon, gitara albo elektroniczna perkusja. To nie koniec możliwości nowoczesnych domowych centrów rozrywki. Po podłączeniu do nich specjalnego urządzenia konsola będzie widziała nasze ruchy i gry stają się w stu procentach interaktywne i wymagają od gracza użycia siły i refleksu.
W opozycji do nich stoją tzw. superkomputery (klastry). Wielkością przypominają ENIACa z lat 40. XX wieku. Jednak w ich obudowach kryje się najnowocześniejsza technologia. Najczęściej składają się z połączenia wielu komputerów osobistych. Całość łączy system operacyjny odpowiednio rozdzielający zadania. Buduje się je w celu zwiększenia ich mocy obliczeniowej (komputery dzielą się zadaniem) albo niezawodności całego zestawu (komputery wykonują równolegle to samo).
Jeden z superkomputerów znajduje się w Gdańsku. Jest to owoc współpracy Politechniki Gdańskiej z Intel Company. Nazywa się Galera (zobacz więcej: Galera >).
Uniwersalne komputery osobiste przybierają nową formę. Są to Tablety PC. Oferują one takie same parametry jak standardowe PC jednak są od nich znacznie mniejsze,a ich obsługa stała się znacznie wygodniejsza dzięki dotykowym ekranom. Tablety PC wypierają z rynku laptopy i palmtopy.
Współcześnie popularność zyskują także smartfony. Są połączeniem telefonu komórkowego, notatnika, aparatu fotograficznego, kamery wideo i nawigacji satelitarnej. Mają połączenie z internetem, dzięki czemu użytkownik ma dostęp do poczty elektronicznej oraz portali internetowych. Wiodącymi firmami zajmującymi się produkcją smartfonów są Apple, Samsung, Blackberry, HTC oraz Nokia.

XX wiek

Od lat 40. XX wieku rozpoczął się wielki rozwój sprzętów liczących. Odtąd możemy je wreszcie nazwać komputerami. Oparto je na innym systemie liczbowym - tak zwanym systemie binarnym, czyli składającym się tylko z dwóch cyfr: zera i jedynki. Ten system stał się podstawą wszystkich komputerów. A pierwszym z nich był Complex Number Calculator, czyli maszyna licząca liczb zespolonych. Został skonstruowany w 1940 roku. Rok później niemiecki inżynier Konrad Zusse wybudował automatyczny komputer Z3 służący do konstruowania skrzydeł w samolotach (zobacz więcej: Z3 >). Jednak za pierwszy komputer uważany jest amerykański ENIAC (zobacz więcej: EINAC >).
Te maszyny były oparte jeszcze o lampy elektronowe (służące do wzmacniania sygnału elektrycznego). Były duże i ciężkie, wydzielały wiele ciepła, więc potrzebowały ogromnych układów chłodzących. Odznaczały się także wysokim poborem prądu. Jednak począwszy od lat 60. XX wieku zaczęto zastępować je tranzystorami. Były to niewielkie urządzenia oparte na półprzewodnikach (najczęściej na kryształach krzemu). Miały jeszcze jedną wielką zaletę: można było je łączyć cząstki liczące nawet miliony tranzystorów, zachowując niewielkie rozmiary.
Dzięki temu na początku lat 70. skonstruowano pierwsze mikroprocesory. Stały się one podstawą konstrukcji wszystkich nowoczesnych maszyn liczących: od prostych kalkulatorów, aż po komputery mogące wykonywać miliardy operacji w ułamku sekundy.
W latach 70. swoje początki ma komputer osobisty - mikrokomputer oparty właśnie na mikroprocesorze, pamięci tranzystorowej RAM i ROM oraz panelu wejść i wyjść. Początkowo za monitor służył ekran telewizora (jak we współczesnych konsolach PlayStation SONY). Jednym z takich komputerów był Apple I (zobacz więcej:  Apple I  >).
Ważnym elementem komputerów osobistych był tzw. system operacyjny.Dzięki niemu komputery mogły lepiej wykorzystywać swoje możliwości (wykonywać więcej czynności). Potentatem na rynku systemów operacyjnych od lat 80. pozostaje Microsoft, który w 1981 roku wypuścił system DOS (zobacz więcej: DOS >).

Nowożytne maszyny liczące

Nowożytni naukowcy (od XVI wieku) mają olbrzymi wkład w budowę maszyn liczących. I tak w 1617 roku szkocki matematyk John Napier wynalazł jedną z nich nazwaną później Kostkami Napiera (zobacz więcej Kostki Napiera >).
W 1632 roku William Oughtred wynalazł przyrząd zwany Suwakiem Logarytmicznym (zobacz więcej Suwak Logarytmiczny >).
13 lat później Blaise Pascal zbudował jeden z pierwszych mechanicznych kalkulatorów. Od nazwiska twórcy nazwano go Pascaliną. Umożliwiał tylko dodawanie i odejmowanie.

Maszyny liczące

Człowiek już w czasach prehistorycznych chciał ułatwić sobie liczenie poprzez tworzenie maszyn liczących.

Pierwszą "maszyną liczącą" były palce. To na nich możemy obliczać proste działania i mimo że współcześnie mamy do dyspozycji nowoczesne kalkulatory i komputery w dalszym ciągu zdarza nam się liczyć na palcach.

Kiedy palców nie starczało ludzie wykonywali nacięcia w drewnie albo rysunki na kamieniach.

Jednak pierwszą maszyną liczącą z prawdziwego zdarzenia było liczydło (zobacz: liczydło >)